Voor de liefhebbers,voor de laatste keer, alle foto's en filmpjes!!!

Hier staan de foto's en deze keer incl. 20 filmpjes!

Helaas, ons avontuur is ten einde!!!!!!

Het allerlaatste bericht over ons avontuur. Er volgt alleen nog een link naar onze foto's van week 4.
Ons project en doel is volledig gelukt. Dankzij alle mensen en organisaties in Nederland die ons geholpen hebben om dit mogelijk te maken.
Zeker namens Emmanuel en zijn vrouw Naomi, maar ook namens alle kinderen en inwoners van de dorpen Adawso en Okorase, willen wij iedereen heel erg bedanken.
Het is onvergetelijk en we zijn dankbaar dat wij dit mochten doen en dat wij de ontroering, blijdschap en dank namens jullie in ontvangst mochten nemen.
Wij hebben regelmatig met tranen in de ogen alles aanschouwd en als klap op de vuurpijl, mochten wij met zo'n duizend kinderen dansen op afrikaanse muziek.
Willen jullie dit verhaal zelf horen en zien, dan zijn jullie van harte uitgenodigd op 16 maart om 19.30 uur in de bibliotheek, Museumplein 5e te Veendam.
Het is niet ons levensverhaal, maar wel het verhaal van ons leven.
Nogmaals dank!!!!!!

De grote finale....

Vandaag is de grote dag van de opening van de bieb in Okorase!!!!
Hoogwaardigheidsbekleders en kinderen van de scholen (1000!) zijn uitgenodigd voor de festiviteiten die om 11.00 uur beginnen.
Wij zijn er om 9.00 uur om te helpen met de voorbereidingen. Als we er zijn, zijn de schilders nog druk bezig met het schilderen van het Biblionet logo.
Ales loopt door elkaar en is druk met versieren. Rond 10.00 uur gaan we naar een groot grasveld waar kalm aan 4 grote partytenten worden neergezet en de geluidinstallatie wordt getest.
Rond 12.00 uur vragen wij ons af wanneer er iets van actie ondernomen gaat worden.
Pas rond 12.30 uur kwam er een grote mercedes het terrein op, waar "the Queen"" in zat. Een stokoude dame, prachtig gekleed en met alle egards ontvangen.
Pas rond 13.00 uur begon de ceremonie, maar helaas viel toen de stroom uit en moesten we wachten op een generator.
Rond 13.30 uur kon dan eindelijk het feest beginnen (Wia had het iets anders georganiseerd, maar heeft zich er tenslotte maar aan overgegeven!)
Na toespraken van bobo's, zingende kinderen, optreden van zangers en zelfs toespraken van ons( we hebben heel veel gedanst met de kinderen), gingen we eindelijk naar de bieb.
Versierd met balonnen en lint mocht Wia met the Queen het lint doorknippen en werd the Queen en alle hoogwaardigheidsbekleders (de chief, een parlementslid, inspecteur van het onderwijs enz.) rondgeleid.
Wij werden daarna nog geïntervieuwd door de landelijke Daily Telegraph en het TV station TV 3. We zijn landelijke beroemdheden, alleen in Ghana.
Als dank voor onze inzet kregen wij een paar gouden slippers(je kunt er bijna niet op lopen), die alleen Queens mogen dragen. Beatrix pas op we komen eraan.
Het was een lang zit maar er is veel publiciteit gemaakt voor dit project en daar gaat het allemaal om.

De meest indrukwekkende dag.....

Iedere dag brengt ons weer iets nieuws, maar vandaag slaat alles.
Vanmorgen vroeg zijn we met een taxi een eindje de bush bush ingereden. We zijn beladen met tassen en rugzakken vol met kinderkleding en oude schoentjes uit Nederland.
Opeens verschijnt daar een klein gehuchtje met een vreselijk oud schooltje.
We mogen daar weer voorlezen en hier loopt het hele dorpje uit en een groot deel van de bevolking zingt en danst met ons mee.
Na afloop worden de kinderen zonder schoenen naar ons toegestuurd en mogen wij proberen om passende schoentjes voor ze te vinden.
Dan met de rest van alle spullen lopen we ruim een half uur door een prachtig landschap, waar je bijna niemand ziet. Opeens verschijnt er weer een dorpje.
We gaan op zoek naar de chief om onze komst te melden, helaas hij is op het land aan het werk. In het dorp heeft Emmanuel een kleine kinderopvang opgezet, waar kinderen tot een jaar of acht worden opgevangen omdat de ouders op het land aan het werk zijn.
Daar gaan we weer voorlezen en deze kinderen en ouders hebben echt nog nooit zoiets meegemaakt.
Nadat Emmanuel nogmaals probeert om de ouders te overtuigen van het belang van lezen en naar school gaan, wordt aan ons gevraagd om de kleding uit te delen. We beginnen met nieuw ondergoed van de Zeeman en verder krijgt ieder kind van ons een t-shirt met broek of een jurkje.
Alles wordt in grote dankbaarheid aangenomen. We worden er zelf stil van.
We lopen 1,5 terug naar het dorp en kunnen op die manier alles een beetje op ons in laten werken.
Dan weer back to business en gaan we met een truck vol met spullen naar Okorase.
Bankjes, computers, tafels en nog meer boeken, zodat alles klaar is voor de grote opening van morgen.

En toen werd het licht.......

We hebben vandaag onze pr activiteieten weer verder in de bush uitgebreid. We zijn een flinke tijd onderweg geweest door verlaten terrein met hier en daar een hutje en dan opeens verschijnt daar uit het niets een prachtige school. We werden daar met alle egards ontvangen en ook daar is weer gezongen en gedanst.
Daarna weer terug en met de tro tro naar Koforindua om wederom het kantoor van de elektriciteitsmaatschappij te bezoeken.
Er wordt al 3 weken lang beloofd dat in Okorase de electriciteit aangesloten zal worden en na ons bezoek van vrijdag zou dat nu echt gebeuren....niet dus.
Vandaag weer een poging en nu hebben we het anders aangepakt.
We gingen niet weg voordat er een monteur met auto met ons meeging. Daar werd men toch lichtelijk nerveus van en zie daar na 1,5 uur werden we in een pickup met drie mannen naar Okorase vervoerd en zijn ze aan het werk gegaan.
Hun slogan op het hek hebben we een aantal keren aangeroerd en daar moesten ze zelf ook wel om lachen.
Waar twee blanke vrouwen met harde stemmen en boze blikken al niet goed voor zijn.
We hebben het werk niet helemaal afgewacht maar gaan er nu toch maar vanuit dat er stroom is en dat we a.s. donderdag bij de opening alles kunnen laten zien.

PR bieb in de bush bush!!!!!!!

We hebben een nieuw specialisme ontdekt...we wisten tot vandaag niet dat we ook geschikt zijn voor een pr en marketingfunctie van de bieb.
We gaan als volleerde pr en marketing medewerkers op pad om de bibliotheek bekend te maken bij leerkrachten en leerlingen.
Tot nu toe lijkt onze missie goed te slagen.
Vandaag zijn we op een school geweest die nogal armoedig en afgelegen is, maar onze boodschap is wel goed overgekomen.
Wie ons in wil huren, mail ons of neem telefonisch contact op met een van onze medewerkers en wij sturen U vrijblijvend een offerte toe.

Werkweekend....

Dit weekend was het gewoon aan de bak voor ons.
Zaterdag hebben we de universiteitsbiblioteek van Accra bezocht. Een mooi oud gebouw op een prachtige campus met vreselijke oude boeken, oude systemen, echte catalogusbakken, een ouderwetse leeszaalstilte en veel studenten aan oude houten tafeltjes lezend en slapend.
Naast de universiteitsbibliotheek was de universiteits boekwinkel waar we nogmaals onze slag konden slaan, omdat ze de meest prachtige afrikaanse kinderboeken hadden.
Zondag zijn we met Aagje van Heekeren (directeur Biblionef Nederland) en Patricia Arthur (ghanese bibliothecaresse, die misschien in de toekomst betrokken wordt bij de op te zetten Biblionef Ghana)teruggegaan naar Adawso en Okorase, waar zij Emmanuel hebben ontmoet.
Emmanuel kon nu zijn en ons werk aan hen laten zien in de hoop dat er in de toekomst nog meer mogelijk kan zijn.
Dit geweldige project blijkt dus een uitgelezen voorbeeldfunctie te hebben.
Goed voorbeeld doet goed volgen.

Picasalink week 3 is in de lucht!!!!

Wederom voor de liefhebbers die alles willen zien, hier weer een link naar het picasa album van week 3.
De eerste en laatste twee zijn filmpjes, hopelijk kunnen jullie die zien, wij niet namelijk!!
Veel plezier weer.
picasa album van week 3, incl. 13 filmpjes

Het openbaar vervoer...

Gisteren zijn wij weer via het openbaar vervoer teruggekeerd in Accra, dus willen we vandaag even met jullie deze ervaring delen.
Wij willen naar Koforindua, dus....
We staan langs de kant van de weg en houden een gammele, afgeragde, uit zijn voegen hangende, overbeladen tro tro aan.
Daarin zitten achter ons een vrouw met een kind aan de borst die het kind van de borst trekt en zegt aboni( vrije vertaling, witte vrouw) en gaat gewoon weer door. Voor ons een kind bij moeder achter op de rug vastgeklemd tussen de bank en medepassagier en schaal die moeder op de schoot heeft.
Even later stapt een soort priester in, die druk telefoneert. Tegelijkertijd stappen twee oude, magere vrouwtjes met grote schalen vieze flessen palmolie in die ergens in de auto moeten staan. Achterin wordt een plastic bak vol levende kippen en een baal cassave ingeladen, die half uit de auto hangen, de achterklep wordt vastgebonden met een touwtje en maar hopen dat we de lading niet verliezen deze keer.
Voor ons zit een vrouw die ons kent van het zondagse kerkbezoekje, die vraagt of we zondag toch wel weer komen. Helaas voor haar melden we dat we deze zondag in Accra zijn, zodat ze ons geen bezoekje thuis brengt om te kijken waar we blijven.
Ondertussen scheurt de tro tro met een noodgang langs een bochtige weg door de bergen.
Daar lopen losse geiten, koeien, staan vrouwen van alles te verkopen en lopen kleine kinderen op weg naar school.
Je houdt je hart vast, en dit alles voor het luttele bedrag van 0.40 eurocent voor een ritje van 20 kilometer.
Tot nu toe zijn we steeds veilig aangekomen!!!!

Wil kan het niet laten......

Na nog het nodige sloop- en breekwerk is er in het filiaal Okorase een prachtige ruimte ontstaan waar dit weekend kleine tafeltjes en bankjes worden neergezet.
De ruimte wordt gebruikt om les te geven en er is een plank gemaakt waar de computer komt te staan om de kinderen daar ook wegwijs op te maken.
Tevens komt hier het fotokopieerapparaat te staan.
Er is nog geen stroom, dus zijn wij op hoge poten naar Koforindua gegaan, waar wij als blanke vrouwen toch druk op de ketel konden zetten, want ze komen vanmiddag de boel aansluiten terwijl Emmanuel daar al drie weken op zit te wachten, waar een blank huidje al niet goed voor is!
De entree van het gebouw is volledig gerenoveerd, er is nu een goede trap en de rest is met cement aangesmeerd. We hebben gordijnen opgehangen om de boeken beter te beschermen tegen al het stof wat hier constant is. De gordijnen zijn voor ons niet om aan te zien, maar hier in Ghana is het top off the bill.
Wat kan Wil niet laten zullen jullie jezelf afvragen, maar zelfs in Ghana heeft ze haar speel-o-theekje in beide filialen. Is dit kind ook weer gelukkig.
We zijn nu in Accra en hebben gesproken met Aagje van Biblionef en Patricia, een ghanese bibliothecaresse. Op termijn is het de bedoeling om ook een afdeling van Biblionef in Ghana te starten.
We hebben heerlijk gegeten en eindelijk weer genoten van een gewone wc en douche, we waren echt vies, blijkt na het zien van de witte handdoeken.
Gaan nu naar het vliegveld om Wil haar dochter op te halen.

Men neme......

Vandaag willen we jullie laten genieten van de overheerlijke ghanese keuken door middel van een recept dat jullie thuis eenvoudig klaar kunnnen maken. Zie voor bereidingswijze en ingrediënten bijgaande afbeeldingen.
Men neme:
4 planteen (grote groene bananen)
kleine tomaatjes
verse pepertjes
uitjes
een klein gedroogd visje te verkrijgen op de markt bij 35 graden
een eetlepel palmolie en een snufje zout.
Men ontpelle de planteen en koken dit 15 minuten in een pan water uit ons beekje.
Ondertussen snijden we de uitjes, tomaatjes los in de hand, zonder plank.
In de vijzel kneusen wij de pepertjes, voegen daar de tomaatjes, uitjes en de palmolie met zout toe.
Als finishing touch voegen wij het visje in zijn geheel, dus met ogen, vinnen en graten toe en vijzelen dit nog twee minuten.
Daarna dit mengsel nog even twee minuten verwarmen op een houtvuurtje.
De planteen snijden wij in hapklare brokken en dopen dit in de overheerlijke saus.
Eet smakelijk!!!!
Wij hebben dit gegeten maar misschien vinden jullie het lekkerder.
Wij genieten intussen van onze dagelijkse noedelsoep, vandaag met tomatenpuree en vers fruit.(zie Wia genieten)
Voor de liefhebbers kunnen wij ook nog het recept geven van fufu of banku.
Daarvoor is wel een grote vijzel nodig met een lange stamper en wat tijd.
Men stampt de gekookte cassave of yam door de planteen die al voorgestampt is.
Dit proces duurt ongeveer een uur. Voor de smeuigheid wat beekwater toevoegen.
Deze fijne massa doopt men in een overheerlijke geitensoep gemaakt van eigen geit.
De smaak komt pas echt tot zijn recht als men dit met de handen onder de palmboom eet.
Wij wensen jullie een goede bekomst!!!!

Filiaal Adawso klaar voor gebruik!!!!!!

Tatarata..... Filiaal Adawso is ook ingeruimd en helemaal klaar voor gebruik.
Na het voorlezen vanmorgen op een andere school in Okorase zijn we naar Adawso teruggegaan om deze bieb ook gebruiksklaar te maken. De boekenplanken, die we gisteren geschilderd hebben, zijn droog dus inruimen maar.
Dit centrum is al een tijd in gebruik en hier kunnen we goed zien wat Emmanuel doet. Kinderen opvangen, lesgeven, voorlezen, computercursus voor kinderen, het verzamelen en uitdelen van kleding en schoenen (dit krijgt hij van de KLM, Wings of Support).
Het moet even worden gezegd; Emmanuel is heel goed in het organiseren en plannen. Hij weet precies hoe hij alles wil hebben en daarbij heeft hij visie voor de toekomst.
Je hoeft hem niets te vertellen, hij regelt en loopt zijn benen uit zijn kont.
Vol bewondering zien wij dit gebeuren en weten dan ook zeker dat dit project een goede toekomst heeft. We kunnen straks met een gerust hart weg en hopelijk kunnen wij in de toekomst nog meer voor zijn stichting betekenen, want de wensen blijven!!!
Wij zijn bevorderd tot zijn pr-medewerkers. Door het voorlezen maken we in het gebied reclame voor zijn centra.